#50. "Niebezpieczne kłamstwa" - Becca Fitzpatrick

Dawno, dawno temu, gdy nosiłam jeszcze emogrzywkę, zaczytywałam się we wszelakich historiach z paranormalnymi romansami  w tle. Na szczęście, grzywka odrosła i moje zainteresowanie spadło, ja za to krytycznie spojrzałam na moje tamtejsze literackie „dzieła”. Saga „Szeptem” była takim drugim „Zmierzchem” nieco lepiej napisanym i mniej wciągającym zamiennikiem. Czytało mi się to miło i szybko, mimo tego, że wszyscy bohaterowie byli typowi do bólu.

„Black Ice” tejże autorki za to pozytywnie mnie zaskoczyło i sprawiło, że zapragnęłam znowu sięgnąć po jej książki. Ostatnio wydano właśnie „Niebezpieczne kłamstwa” i z radością po nie sięgnęłam.

Stella to nie jest moje prawdziwe imię.
Thunder Basin w Nebrasce nie jest moim prawdziwym domem.
Po tym jak byłam świadkiem groźnego przestępstwa, zostałam objęta programem ochrony świadków i wysłana do spokojnego miasteczka na końcu świata. Moje życie rozpadło się na milion kawałków. Nie potrafię się tu odnaleźć. Miałam rozpocząć ostatni rok liceum. Miałam być z chłopakiem, którego kocham, ale zostaliśmy rozdzieleni. Teraz w moim życiu pojawił się ktoś inny – czy mogę mu zaufać? Coraz trudniej jest mi ukrywać uczucia. Coraz trudniej jest też kłamać…
Im bardziej czuję się bezpieczna, tym większe grozi mi niebezpieczeństwo.

Od razu na wstępie muszę zaznaczyć, że nie jest to książka wybitna, zmieniająca życie i zapadająca w pamięć. Nie, to książka z gatunku tych, po które sięgamy gdy chcemy się odprężyć i zrelaksować po ciężkim dniu. Trochę lepsza gatunkowo niż na przykład książki Abbi Glines, które są da wielu osób typowymi guilty pleasures.

Stella została objęta programem ochrony świadków, po tym jak w jej domu popełniono morderstwo. Musi zostawić całe swoje dotychczasowe życie i chłopaka, wyjeżdżając do zabitej dechami dziury, gdzie spędzi kolejne kilka miesięcy swojego życia. Jej niechęć do tego miejsca jest ogromna, ale wie, że żeby przeżyć musi przeczekać ten okres. Jednocześnie powoli zaczyna doceniać szansę na nowe życie, którą dostała, akceptować to, co się stało i poznawać nowych ludzi, na których zaczyna zależeć jej coraz bardziej. I jej kłamstwa coraz gorzej przechodzą jej przez usta…

Fabuła nie jest pełna akcji, właściwie dość senna i uspokajająca, a zwroty akcji, które w zamyśle autorki miały być wielkim bum, kwitowałam lekkim skinieniem głowy. Historia o tym całym programie świadków wydała mi się zbyt naciągana i mało realistyczna, ale to Ameryka, takie rzeczy tam się chyba zdarzają. Jednak nie mogłam przestać czytać, bo pani Fitzpatrick sprawnie operuje piórem i to przesłaniało wszelkie fabularne niedociągnięcia.

Stella jako główna bohaterka bywała irytująca, ale mimo wszystko ją polubiłam. Na początku miałam ochotę nią potrząsnąć za jej stosunek do wszystkiego, ale później, gdy trochę ochłonęła dostrzegłam dobre cechy jej charakteru i wczułam w jej historię. Inni bohaterowie – tacy jak jej opiekunka Carmina czy sąsiad Chet – to dopracowane i barwne postacie. 

Ciekawe są wątki poboczne, które ubarwiają akcję i rzucają nowe światło na zachowanie bohaterów. Kilku z tych rewelacji się nie spodziewałam. 

„Niebezpieczne kłamstwa” to nic nowego na rynku wydawniczym (wiecie, zaczynanie życia od nowa, aklimatyzowanie się w nowym miejscu), ale opakowane w ładną okładkę i dobrze napisane. Jest to książka idealna na leniwy wieczór dla fanów lekkich i wcale nie strasznych thrillerów. Nie żałuję czasu spędzonego z tą książką, nie zawiodła moich oczekiwań. Warto przeczytać, chociażby z czystej ciekawości. Bardzo w klimacie „Black Ice”, więc jeśli ci się podobało, to czytaj śmiało :)