Żadne z nas nie jest święte. Każdy popełnia jakieś książkowe
grzeszki, należąc do któregoś z książkomaniaczych obozów.
Obóz pierwszy, radykalny - książki traktujemy jak świętość,
wyglądają na nowe nawet po kilku latach i wielu czytaniach, a w sennych
koszmarach pojawiają się one. Zagięte rogi i połamane grzbiety.
Obóz drugi, wyluzowany - książki są dla użytku i mają więcej
głębi, gdy zostawimy na nich osobiste notatki. Zdarza się nawet ślad kubka po
kawie na stronie z dedykacją czy urwany róg okładki.
Cóż, zdecydowanie należę do drugiego obozu. Uwielbiam lekko
zniszczone, zaczytane książki, mimo że jestem estetką i lubię patrzeć na równe
gładkie stosiki i półki pełne książek ułożonych grzbietami o tej samej
wysokości.
A oto książkowe grzeszki, które popełniam.
Zaginanie rogów
Zdarza się, że nie mam pod ręką zakładki. Nie ma też
skasowanego biletu/paragonu/starej kartkówki/łyżeczki, więc zaginam róg. Na ten
widok moja przyjaciółka wewnętrznie mdleje przez swoją empatię do książki.
Łamanie grzbietów
Jak czyta się taką wielką, to nie będę gimnastykować się
tylko po to, by go nie złamać. Złamany grzbiet wpisuje się zresztą w moją
definicję książki przyjemnie zaczytanej.
Podczytywanie
zakończeń
Do niedawna robiłam to nagminnie, ostatnio zrywam z tym
nałogiem. Lubiłam w księgarni przed zakupem przeczytać kilka ostatnich stron i
zorientować się jak kończy się książka. W trakcie czytania zapominałam o tym,
co przeczytałam. Totalnie bez sensu.
Zaznaczanie cytatów
ołówkiem...
Albo highlighterem... Dla większości to zbrodnia, ja lubię
takie książki, gdzie czytelnik zaznacza coś osobistego. Łatwiej trzeba odnaleźć
później jakieś miejsce czy cytat.
Moczenie stron
deszczem czy łzami...
Oj, zdarzyło mi się. Szłam sobie powoli ulicą i akurat
padało, ale ja byłam w takim momencie "Mechanicznej księżniczki", że
nie mogłam przestać. Dodatkowo zaczęłam płakać, więc wyglądałam jak totalna
wariatka.
Czytanie i chodzenie
jednocześnie
Trochę łączy się z powyższym. Chodzę tak po domu, obijam się
o ściany, zdarza mi się tak chodzić po pociągu czy nawet po mało ruchliwych
ulicach.
Nie oddawanie w
terminie
Jestem jedną z głównych sponsorów dwóch bibliotek, haha. Po
prostu zapamiętanie daty oddania jest trudne, ale pracuję nad tym.
Wypożyczanie i
nieczytanie
Taak, wypożyczam i albo gubię wśród własnych albo zapominam,
że to wypożyczyłam. A potem dostaję zawiadomienie z biblioteki...
Porzucanie książek po
kilku rozdziałach
Zasada pięćdziesięciu dwóch stron, dla wielu nie do
przyjęcia. Ale ja nigdy nie piszę recenzji książek, których nie przeczytałam do
końca.
Kupowanie i
nieczytanie
Problem chyba każdego książkoholika. U mnie niektóre leżą
prawie cztery lata, wstyd mi.
A wy, jakie książkowe grzeszki macie za uszami? :)
Tylko ostatni... należę do pierwszej kategorii (;
OdpowiedzUsuńO, to pozdrawiam w imieniu mojej przyjaciółki :) Ona dosłownie cierpi i nie może patrzeć na mnie, jak czytam :)
UsuńJa raczej należę do tej pierwszej grupy osób ale uważam że zniszczone książki mają swój własny charakter. I to z tymi cytatami nie wiem czemu nigdy nie wpadłam na to by je zaznaczać od dziś na pewno zacznę to robić :)
UsuńJaki fajny post, jeszcze nigdzie takiego nie widziałam :)
OdpowiedzUsuńOO...Ja też zawsze czytam zakończenie, bo nigdy nie mogę się go doczekać. :D Też uwielbiam jak czytam książkę i mam pozaznaczane cytaty, albo jakieś opisy. A z oddawaniem książek do biblioteki to już w ogóle jest masakra. :D Pozdrawiam cieplutko :)
Kocham pożyczać książki od innych, bo czasami widuję takie zaznaczone fragmenty albo jakieś notatki na marginesach, jest super!
UsuńKurczę całkiem sporo mam tych książkowych grzeszków. Jeszcze całkiem do niedawna zanim wypożyczyłam jakąś książkę z biblioteki obowiązkowo zaglądałam na ostatnie strony. Obecnie walczę z tym zwyczajem. Panie z biblioteki już są przyzwyczajone do tego, że nie oddaję lektury w terminie i na dany egzemplarz muszą czekać parę miesięcy. Często oddaje je nieprzeczytane. Co do poplamionych stron to, kiedyś zdarzyło mi się jako zakładki użyć łyżeczki z dżemu.... (na szczęście poplamiona książka była moja) Ostatnio częściej zdarza mi się odkładać powieść po przeczytaniu zaledwie kilku rozdziałów. Często powodem dla którego to robię jest moje roztargnienie, gdyż zapominam o danej pozycji i leży na półce niedokończona.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam.
http://czytelniczaeminencja.blogspot.com/
Ja mam z kolei tak, że nie potrafię się przemóc i zostawiam ksiażkę po kilku rozdziałach, nie wracam już do niej.
UsuńJa też nie jestem z tych osób, które będą płakać kiedy coś stanie się książce, uważam na nie, ale też bez przesady. Łamać grzbietów nie lubię tak samo jak zaginać rogów, ale sądzę, że przeczytane książki - po których oczywiście to widać - mają większą wartość od takiej idealnej, niezniszczonej.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam,
http://timeofbook.blogspot.com/
Ładnie to ujęłaś :)
UsuńTeż jestem książkowym grzesznikiem. Czytam zakończenia, nie czytam kupionych książek, porzucam książkę po 50 stronach jeśli mi się nie spodoba :)
OdpowiedzUsuńAle co ja na to poradzę? ;)
Moje książki wyglądają jakby były dopiero co kupione, ale to już zasada wyniesiona z domu, że szanuje się rzeczy, na które wydało się własne pieniądze, więc nie tylko książki tak u mnie wyglądają. :) Oczywiście jak coś się stanie to nie płaczę, czasem zdarzy się zgnieciona kartka, czy zagięcie, bo grube książki w cienkiej okładce już tak mają, że grzbiety przeważnie się u nich zaginają. Jednym z grzechów, które faktycznie popełniam to ten ostatni. Nakupuję masę książek, a potem nie bardzo mam ochotę je czytać. :)
OdpowiedzUsuńJa mam tendencję do przewijania stron, gdy coś się dzieje i jest kluczowy moment w książce. Sprawdzam wtedy jak to się skończy i cofam się tę paręnaście stron, do momentu gdzie skończyłam czytać. :D
OdpowiedzUsuńPozdrawiam, Nat z natalie-and-books.blogspot.com
Popełniam wiele z tych grzechów!
OdpowiedzUsuńCzęsto czytam ostatnie zdania książek, ale kiedy sobie coś zaspojleruję to mam ochotę strzelić sobie w łeb haha :)
No i oczywiście moczenie książki własnymi łzami to tradycja. W końcu dana książka sama sobie na to zasłużyła! :)
Pozdrawiam cieplutko ♥
helloimbooklover.blogspot.com
Należę zdecydowanie do pierwszego obozu! Nie mogłabym obchodzić się z książką jak z jajkiem, bo... książka to nie jajko! xD A ja lubię, kiedy widać, że książka ma duszę, a nie jak wygląda jak prosto z księgarnio :P
OdpowiedzUsuńRogów raczej nie zaginam, ale grzbiety zdarza mi się łamać, no i cóż... tak bywa :D Zakończenia też podczytuję, ale nie cierpię tego nawyku i staram się go wykorzenić :/ Ja w książce to nawet długopisem piszę :D Oczywiście w swojej... :P Cudze książki traktuję o wiele lepiej niż swoje xD Moczenie stron deszczem też znam xD Właściwie calą resztę podpunktów, które wymieniłaś doświadczam na własnej skórze :D Żółwik :P
Ja zaginam rogi przy cytatach, ale nie we wszystkich książkach i w sumie tylko tam, gdzie cytaty są naprawdę świetne. Też łamię grzbiety - jak wydawca tak sklei książkę, że inaczej się nie da, to co ja poradzę. Szczególnie w wydaniach kieszonkowych, które uwielbiam ;)
OdpowiedzUsuńA biorąc ksiązki z biblioteki z góry zakładam, że może mi się nie chcieć ich przeczytać w ciągu miesiąca, czy tam dwóch najbliższych, dlatego najczęściej biorę góra trzy książki...
Ja z kolei nie cierpię egzemplarzy kieszonkowych, no po prostu nie jestem w stanie takiej książki czytać :)
UsuńJa również czytam chodząc, płaczę na książkę, zaznaczam cytaty ołówkiem i czasami łamię grzbiety (choć staram się tego nie robić). Jak dla mnie nie są to jakieś straszne zbrodnie na książce. Gorzej by było gdybym czytała np. jedząc obiad, albo nie zwracała uwagi na porządek na półce. Wtedy książki niszczą się znacznie bardziej. Co do zaginania rogów - to dla mnie jest zbrodnia, ale tylko jeśli robi się to wielokrotnie. Jak dla mnie książka nie wygląda wtedy za dobrze i moje czytelnicze serducho płacze.
OdpowiedzUsuńPoza tym moim zdaniem nie należysz do tych złych zbrodniarzy książkowych, przecież każdy musi sobie jakoś radzić ;)
Pozdrawiam serdecznie ^^
ksiazki-bez-tajemnic.blogspot.com
Hahaha, dziękuję :) U mnie zawsze książki na półce są w idealnym porządku :)
UsuńU mnie zdecydowanie to kupowanie bez opamiętania. I często jem słodycze oraz piję kawę przy lekturze. Więcej grzechów nie pamiętam :)
OdpowiedzUsuńCóż, jestem może jakoś po środku :) Moje książki nie wyglądają jak nowe, niestety są poniszczone, ale też nie niszczę ich celowo :)
OdpowiedzUsuńPodczytywanie zakończenia! Skąd ja to znam! Niestety tego w sobie nienawidzę i staram się nie robić, niestety czasami przegrywam :(
No i moje najbardziej znienawidzone, lecz nagminnie przeze mnie popełniane grzechy:
1. Nie oddawanie w terminie
2. Wypożyczanie i nieczytanie
3. Kupowanie i nieczytanie
Masakra!
Ciekawe czy za te grzechy będziemy się smażyć w piekle...bez książek! :D
Pozdrawiam,
Klaudia z www.zksiazkadolozka.blogspot.com
Ta wizja mnie przeraziła :)
UsuńKilka tych punktów jest takie same jak u mnie:) nie wyobrażam sobie jednak czytać zakończenia przed skonczeniem całej lektury:)
OdpowiedzUsuńJa mam chyba tylko jedną książkę, którą kupiłam i której nie przeczytałam. Było to bardzo dawno temu. Teraz, od dawna, kupuje tylko takie ksiażki, które wiem, że mi się spodobają :)
OdpowiedzUsuńCiesze się ze nie jestem sama. Jak kiedyś na forium książkowym napisałam że zaginam rogi, czytam w wannie, łamie grzbiety to myślałam że niektórzy mnie zlinczują... :) Mama mnie nauczyła że po książce ma być widać że jest ona czytana. I tak zamierzam wychować swoje dzieci. Bo co z tego że cały czas na półce stoi książka, nowa, ładna, niemal cały czas lśniąca? Wygląda jak odmieniec sród tych przeczytanych.
OdpowiedzUsuńJa też kupuje i nie czytam. Ale powoli wyczytuje moje zapasy :)